ΑΤΑΚΤωΣ ΕΡΡΙΜΜΕΝΑ

32χρονη, η οποία είχε δηλώσει κλοπή δαχτυλιδιού της από το Νοέμβριο του 2009 έκπληκτη ανακάλυψε ότι το ίδιο δαχτυλίδι προσφερόταν προς πώληση από τηλεοπτικό σταθμό σε εκπομπή τηλεπωλήσεων κοσμημάτων. Η 32χρονη αγόρασε το κόσμημα και στη συνέχεια αφού διαπίστωσε ότι ήταν το ίδιο κόσμημα με το κλεμμένο ειδοποίησε τους αστυνομικούς, οι οποίοι πραγματοποίησαν έφοδο στον τηλεοπτικό σταθμό. Εκεί διαπίστωσν ότι μεγάλος αριθμός κοσμημάτων δεν είχε νομιμοποιητικά έγγραφα αγοράς ή άλλο αποδεικτικά έγγραφα προέλευσης. Στον ίδιο χώρο βρέθηκε και φωτογραφία από το κλεμμένο δαχτυλίδι της 32χρονης ενώ κλήθηκε και η ΥΠΕΕ. Ο 63χρονος νόμιμος εκπόρσωπος του τηλεοπτικού σταθμού (T**) συνελήφθη. (www.newsblog.gr)
Πρόκειται για τον τηλεοπτικό σταθμό TIME Θεσσαλονίκης,η εκπομπή ονομαζόταν "ΧΡΥΣΟΠΗΓΗ" με τον κύριο Κώστα,που είναι και συνιδιοκτήτης του τηλεοπτικού σταθμού.

O Εφιάλτης των νεανικών μας χρόνων επιστρέφει...(2ο trailler)

Ένα πολύτιμο αγαθό - ένα μπουκάλι νερό - φυλάσσεται σε μία βαλίτσα, την οποία διεκδικούν πολλοί. Η μεταφορά της προκαλεί μία σειρά από δολοφονίες αυτών που την μεταφέρουν, πριν φτάσει στον τελικό παραλήπτη της.

Η ιδέα αυτή αποτέλεσε την υπόθεση μίας μονόλεπτης κινηματογραφικής προβολής, δύο φοιτητών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η οποία απέσπασε το βραβείο καλύτερης ταινίας στο διεθνή διαγωνισμό για το περιβάλλον «Ένα λεπτό για να σώσεις τον κόσμο», που διοργανώθηκε στο Λονδίνο στις αρχές Νοεμβρίου.

Πρόκειται για τους φοιτητές του τμήματος Κινηματογράφου, Στέλιο Αλεξανδράκη και Μενέλαο Παμπουκίδη, που συμμετείχαν με την ταινία «3ος Παγκόσμιος Πόλεμος». Η ταινία επιλέχθηκε ανάμεσα σε 210 άλλες ταινίες από χώρες όλου του κόσμου και περιοχές που έχουν πληγεί από περιβαλλοντικές καταστροφές.

'Εχοντας περάσει πλέον η Τσικνοπέμπτη,μπορώ να πω με σιγουριά ότι ήταν μια από τις χειρότερες των τελευταιών χρόνων.Το ρητό που λέει κάθε πέρσι και καλύτερα ταιριάζει γάντι.
'Ηλπιζα ότι έφταιγα εγώ: έχω μεγαλώσει πλέον,δεν διασκεδάζω όπως παλιά κλπ...
Μακάρι να ήταν έτσι,αλλά κάνοντας μια βόλτα, αρχικά κατά τις 9 το βράδυ (απ' όπου και το παραπάνω video) αλλά και αργότερα χωρίς κάμερα,για να διασκεδάσω,είδα ότι πέφτω έξω.
Πολύς λίγος κόσμος έξω,σε σχέση με άλλες χρονιές,και οι περισσότεροι απ'αυτούς χωρίς να διασκεδάζουν...
Απλώς βγήκαν για να βγουν,και περιφερόταν.....Από κέφι τίποτε...
Φταίει η οικονομική κρίση με ότι συνεπάγεται αυτό στη τσέπη μας,αλλά και στη διαθεσή μας ?
'Αλλαξαν οι εποχές και οι συνήθειες μας?
Στον Μύλο π.χ. που κατέληξε η παρέα μας,πολύ λίγος κόσμος σε σχέση με άλλες χρονιές, καθόλου ή πολύ λίγο κέφι από τους θαμώνες,παρ'ολες τις φιλότιμες προσπάθειες παραδοσιακών συγκροτημάτων,βραζιλιάνων κλπ
Κι αυτό παρ' ότι δεν υπήρχε εισητήριο εισόδου στο Μύλο (10 & 15 euro) όπως άλλες χρονιές και σχετικά ο καιρός ήταν ήπιος για την εποχή του....
Και, ρε γαμώτο, έχω ζήσει μεγάλες στιγμές κεφιού Τσικνοπέμπτες στον Μύλο πριν από πολλά χρόνια (επί Στεφανίδη) και με χαλάει να βλέπω τον μαρασμό του και τον πολιτιστικό ξεπεσμό του,που όλα γίνονται για την κονόμα μόνο και την αρπαχτή, χωρίς ουσιαστική προσφορά.
Παράδειγμα 1ο: Είναι δυνατόν Τσικνοπέμπτη βράδυ και να μην υπάρχει κάποιο latin group?
Διαφημιζόταν σε αεροπανώ και flyers η Banda Latino & οι Skelters για το συγκεκριμένο βράδυ.
Μπήκαμε λοιπόν στην Αποθήκη για να δούμε την λάτιν μπάντα και αρχικά ήταν οι Skelters στη σκηνή.Δεν λέω,καλό group με διασκευές επί το πλείστον,αλλά δεν ταίριαζε για το συγκεκριμένο βράδυ.Περνάει μια ώρα,δυό ώρες... Ρωτάμε τους υπευθύνους εκεί πότε σκοπεύει να βγει η λάτιν μπάντα,και η απάντηση τους ήταν ότι δεν ήταν σίγουροι,το πότε και εάν θα βγουν....Μετά από δυόμιση ώρες αναμονής για κάτι latin,λόγω των ημερών και με τα νεύρα τσατάλια για την κοροιδία είπαμε ότι δεν αξίζει τον κόπο να περιμένουμε άλλο....
Παράδειγμα 2ο: Τσικνοπέμπτη χωρίς τσίκνισμα δεν γίνεται. 'Επρεπε να περιμένεις λοιπόν στην ουρά κανά 20λεπτο ώστε να εξυπηρετηθείς πέρνοντας ένα σουβλάκι ή ένα σουτζουκάκι κατεψυγμένο αγνώστου προελεύσεως & ποιότητας στο χέρι στη τιμή των 2,5 ευρώ...

Το ξέρω ότι ίσως είμαι αυστηρός με τον Μύλο στα ποστ που ανεβάζω κατά καιρούς,αλλά ρε γαμώτο,αλλιώς τον είχα γνωρίσει παλιότερα και με χαλάει αφάνταστα το σήμερα...

Υ.Γ.: Το καλύτερο party στη πόλη,με τα καλύτερα happenings πιστεύω ότι ήταν οι εκδηλώσεις που οργάνωσαν οι ομάδες των ποδηλατών της πόλης,που έδωσαν μια διαφορετική νότα και κέφι σ' όλο το κέντρο. Και το χρόνου πολύ καλύτερα...

Λίγες ώρες απέμειναν για την επίσημε πρεμιέρα του Lost με διπλό επεισόδιο. Από αύριο στις 6 το πρωί,μετά το πέρας της μετάδοσης στην Αμερική, σε έναν αγώνα δρόμου θα επιδοθούν τα γνωστά forums,sites κλπ για το ποιό απ' όλα θα έχει την πρωτιά στους καλύτερους,πιστούς και συγχρονισμένους υπότιτλους για τους χιλιάδες funs του Lost και στην Ελλάδα...

Μια πρωτότυπη και έξυπνη πρόταση για την Τσικνοπέμπτη...
Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://www.bikecarnival.gr

Δεν ξεκίνησα να βλέπω Lost σε πραγματικό χρόνο-άλλωστε και η ίδια η σειρά πραγματεύεται την ελαστική σχέση που διατηρεί ο χρόνος με την προσωπική μας αλήθεια. Είχαν ήδη κυλήσει οι τέσσερις σεζόν όταν νοίκιασα το DVD με το πρώτο επεισόδιο. Πέρασα Σαββατοκύρικα βυθσμένος στον καναπέ, μπερδεμένος με χαρακτήρες, τοποθεσίες και χρονικά σημεία. Το Lost είναι εθιστικό. Είναι...χειρότερο από το «24». Δεν έχω άποψη για το Prison Brake, αλλά νομίζω πως το Lost υπερέχει. Και αυτό συμβαίνει επειδή πρέπει να είναι το μοναδικό σίριαλ στην ιστορία της τηλεόρασης όπου μετά από πέντε χρόνια δεν σου έχει πει τι ακριβώς συμβαίνει και πως συνδυάζονται όλα τα συστατικά του μυστηρίου. Ισως γι' αυτό η πέμπτη σεζόν να υπέστη μία μικρή απώλεια τηλεθεατών-είναι λογικό να κουραστείς όταν δεν μπορείς να βγάλεις άκρη. Ομως όσοι αντέξαμε είμαστε εδώ και ζητούμε λογαριασμό.
Την Τρίτη 2 Φεβρουαρίου ξεκινάει στις ΗΠΑ η προβολή της έκτης και τελευταίας περιόδου. Και, επιτέλους, δύο μέρες μετά την προβολή το κάθε επεισόδιο θα παίζεται και στην Ελλάδα από την πλατφόρμα της Nova. Πιθανότατα κατάλαβαν ότι είναι μάταιο να καθυστερήσουν την προβολή για ένα χρόνο, όλη η Ελλάδα κατέβαζε επεισόδια από το δίκτυο την επομένη της αμερικανικής προβολής.
To Lost είναι ένα φαινόμενο, λογικά το ξέρετε όλοι αυτό. Δεν υπάρχει άλλο σίριαλ με δικτυακή εγκυκλοπαίδεια. Καμία άλλη σειρά δεν έχει τροφοδοτήσει θεωρίες, σεμινάρια, διαλέξεις και θεματικές εκπομπές. Ορισμένοι έκαναν λόγο ακόμα και για τη δημιουργία μίας νέας θρησκείας ή ενός καινούργιου πνευματικού ρεύματος. Τι θέλει να μας πει το Lost; Κατά τη γνώμη μου δεν θέλει να μας πει τίποτα! Θέλει μόνο τηλεθέαση. Ολα βασίζονται στο θολό, στο ρευστό σενάριο που επιτρέπει στον καθένα να οικοδομήσει τη δική του θεωρία. Και επειδή η άποψη αυτή άρχισε να ενοχλεί, οι παραγωγοί παραχώρησαν συνέντευξη Τύπου, επέδειξαν το σενάριο, το κλείδωσαν σε ένα χρηματοκιβώτιο και θα το ανοίξουν με το τέλος της σειράς, προκειμένου να αποδειχθεί ότι υπήρχε λογική σειρά. Υπάρχει; Δεν είναι και εύκολο να το παρακολουθήσεις. Μετά από εκατό επεισόδια ανατροπών, ταξιδιών στο χρόνο, θανάτων και νεκραναστάσεων, ότι και αν σου δείξουν θα το θεωρήσεις φυσιολογικό.

Ας είναι. Στους ανθρώπους αρέσει να συζητούν για ταξίδια στο χρόνο, νησιά που μετακινούνται στο χώρο και στο χρόνο, θαυματουργά ενεργειακά πεδία που προσφέρουν την αθανασία. Αν ανακατέψεις όλα αυτά και προσθέσεις δύο-τρεις αισθηματικές ιστορίες, τότε έχεις μία επιτυχημένη σειρά. Αν τη δώσεις και σε Αμερικανούς παραγωγούς, τότε θα σου επιστρέψουν πίσω ένα φανατικό κοινό που μετρούσε μέρες για την έκτη και τελευταία περίοδο.
Και η μεγάλη μέρα έφτασε! Λίγο πριν την προβολή οι παραγωγοί έδωσαν στη δημοσιότητα τα πρώτα τέσσερα λεπτά του επεισοδίου. Τα δύο λεπτά έρχονται από το τελευταίο επεισόδιο της πέμπτης περιόδου, όταν η ξανθιά γιατρός, που γύρισε τριάντα χρόνια πίσω στο χρόνο, προσπαθεί να πυροδοτήσει μία βόμβα υδρογόνου (μιλάμε για ανθρώπινες καθημερινές ιστορίες τώρα). Η βόμβα δεν χαλάει χατήρι στη ξανθιά, η οθόνη ασπρίζει και η επόμενη σκηνή μας κάνει να σκεφθούμε ότι όλα ξαναρχίζουν από την αρχή. Ελπίζω ότι αυτό δεν σημαίνει πως θα χρειαστούμε άλλα έξι χρόνια...
(Από το www.protagon.gr)