ΑΤΑΚΤωΣ ΕΡΡΙΜΜΕΝΑ

«Βλέποντας τις κουτσομπολίστικες εκπομπές και ειδήσεις της τηλεόρασης, με αμούστακους ρεπόρτερ και ολόδροσες κατίνες, δε νιώθεις μόνο περιφρόνηση γι’ αυτή τη δημοσιογραφία, που ασχολείται αποκλειστικά με ανοησίες. Νιώθεις και απορία. Πως μπορούν νέα παιδιά να ζουν μέσα σε τέτοιο κλίμα 24 ώρες το 24ωρο χωρίς να μπαφιάζουν, χωρίς να τα σπάνε όλα;

Δεν με παραξενεύουν οι παλιές καραβάνες – Ελένες, Τατιάνες κ.λπ. Όμως αυτά τα παιδιά πως πέρασαν έτσι, με μια μονοκοντυλιά, από το σοκολατούχο γάλα στην κάπνα του μπορντέλου; Αυτά τα παιδιά πότε πρόλαβαν να κάνουν την επανάσταση τους ή να επιθυμήσουν κάτι αλλιώτικο από τον πατέρα τους – ή μήπως δεν είχαν ποτέ την ψευδαίσθηση ότι το ανθρώπινο είδος κατάγεται μεν από τον πίθηκο, αλλά εξελίσσεται; Βγήκαν κυνοικοί, βραχνοί και σκοτωμένοι από την κοιλιά της μάνας τους;»